రెండవదిగా ఎవరైతే యేసుక్రీస్తుని స్వంతరక్షకునిగా అంగీకరించరో వారికి మరణము అంటే నిత్య శిక్ష. అయితే విశ్వాసులు యొక్క గమ్యము వలే అవిశ్వాసులు కూడ మరణానంతరం ఓ తాత్కలిక ప్రదేశములో ఉంచబడతారు. వారు అంతిమ పునరుత్ధానము, తీర్పు, నిత్యగమ్యము కొరకు వేచియుంటారు. ధనవంతుడు మరణాంతరము శిక్షపొందునట్లుగా లూకా 16: 22-23 వివరిస్తుంది. అవిశ్వాసులైన మృతులు యొక్క పునరుత్ధానమును ప్రకటనగ్రంధం 20: 11-15 వివరిస్తుంది. వారు ధవళమైన మహాసింహాసనపు తీర్పు పొంది అగ్ని గుండములో త్రోయబడుదురు. కాబట్టి అవిశ్వాసులు మరణం తర్వాత అనంతరమే నరకమునకు (అగ్ని గుండంలోనికి) త్రోయబడరు కాని తాత్కలికముగా తీర్పును, శిక్షను అనుభవిస్తారు. అయితే విశ్వాసులు మరణాంతరం అగ్నిగుండంలోనికి త్రోయబడకపోయిన వారి స్థితి సుఖవంతమైంది కాదు. ధనవంతుడు నేను ఈ అగ్ని జ్వాలలో యాతనపడుచున్నానని కేకలు వేసెను (లూకా 16:24).
కాబట్టి మరణాంతరం ఓ వ్యక్తి తాత్కలికమైన పరలోకము లేక నరకములో గడుపుతారు/ గడుపుతాడు. తాత్కలిక స్థితి తర్వాత అంతిమ పునరుత్ధానపు సమయంలో ఓ వ్యక్తి నిత్య గమ్యమైతే మారదు. స్థానభ్రమణం తప్పించి నిత్య గమ్యములో మార్పువుండదు. అంతిమముగా ఆ నూతన ఆకాశమునకు, నూతన భూమికి ప్రవేశము అనుగ్రహించబడుతాది. అవిశ్వాసులు అగ్నిగుండమునకు పంపబడుతారు. రక్షణ విషయమై యేసుక్రీస్తుని నమ్మారా లేదా అన్నదానిపై ఆధారపడివున్న అంతిమ నిత్య గమ్యాలు ఇవే.
No comments:
Post a Comment